بحث در مورد گذشته نیست بلکه عوارض و پیامدهای آن برای زمان حاضر مورد نظر است. مشکل هنگامی بروز می‌کند که پیروان یکی از آیین‌های جهانی از تمیز دادن بین اصول ابدی و فروع گذرای دین ناتوان باشند و بکوشند تا مقرّرات رفتاری را که مدّت‌ها پیش مأموریّت خود را به اکمال رسانده است به جامعۀ امروز تحمیل نمایند. این اصل که حضرت بهاءالله آن را تذکّر می‌دهد برای درک نقش اجتماعی دین حائز اهمّیّت فوق‌العاده‌ای است: "درد امروز را درمانی و فردا را درمان دیگر امروز را نگران باشید و سخن از امروز رانید. *"[47]